Algemeen:

Nederlands: Prachtnon.

Duits: Prachtnonne.

Engels: New-Britain mannikin.

(Hooded mannikin).

Frans: Nonnette à ventre roux.

Verspreidingsgebied:

De Prachtnon is afkomstig van het eiland New Britain en van noord – oost Nieuw-Guinea.

Ondersoorten:

In totaal worden 5 ondersoorten erkend, welke slechts minimale verschillen vertonen in kleurdiepte, scherpte van tekening en het formaat. Alleen de ondersoort L.s.mayri schijnt in Europa aanwezig te zijn. Daar dit tevens de scherpst getekende ondersoort betreft, is aan de hand van deze ondersoort de standaardbeschrijving opgesteld. Binnen dit verspreidingsgebied wordt nog een aantal ondersoorten onderscheiden:

L.s.mayri. De standaard omschrijving komt het meest overeen met de ondersoort L.s.mayri.

L.s.wahgiensis. Lijkt veel op mayri, maar is matter bruin op het rugdek en heeft fletsere stuit- en staartdekveren. Ook de snavel zou minder diep van kleur zijn.

L.s.gajduseki. Heeft de borst en de buik donker crème, en heeft ook een donkerder rugdek.

L.s.sepikensis. Heeft een nog donkerder gekleurde borst en buik, deze wordt bijna zo donker als het ugdek.

Fysieke eigenschappen:

Met de Chinese Zwartkopnon behoort de Prachtnon tot de kleinste nonnen en rietvinken.De Prachtnon heeft weinig foutbronnen, dus dient er wat strenger te worden gelet op egaliteit en strakke aftekeningen van de kleurvelden. Alleen een witte borst, direct onder de zwarte keel, met lager op de borst een vrij abrupte overgang naar een meer crème onderborst en buik dient soepel te worden beoordeeld. Het is de kleinste non/rietvink, model moet echter wel het normale rietvinkenmodel blijven.

Formaat: 9,5 - 10 cm.