Algemeen:

Nederlands: Gele rietvink.

Duits: Gelber Schilffink.

Engels: Yellow-rumped mannikin.

Frans: Donacole à tête grise.

Verspreidingsgebeid:

Het verspreidingsgebied van de Gele Rietvink beslaat noordelijk Australië.

Ondersoorten:

Van de Gele Rietvink zijn geen ondersoorten beschreven. Er komen wel exemplaren voor met verschillen in kleur en tekening. Mogelijk dat deze kenmerken afkomstig zijn van bastaardering met de Bruinborstrietvink, die in het zelfde verspreidingsgebied voorkomt.

Fysieke eigenschappen:

De kopkleur van de gele rietvinken is nogal variabel. De voorkeur wordt gegeven aan een egale kopkleur. De borst mag niet aftekenen tegen de buik. Hoewel de borst wat dieper van kleur is dan de buik, dient de overgang zo geleidelijk mogelijk te zijn. Een donkere borstvlek, welke duidelijk aftekent tegen een crème buik, is fout. Mogelijk is dit een terugslag van een Bruinborstrietvink voorouder, waarmee de gele rietvink, ook in de vrije natuur, vrij makkelijk bastaardeert. De kopkleur dient soepel te worden beoordeeld. Veel exemplaren tonen min of meer een schubtekening op de kop, waardoor de kleur van de kop nogal variabel is.

Mutant: Bruin.

De kweek van deze mutant staat nog in de kinderschoenen. Een echte Lonchura kenner zal geen moeite hebben de wildvorm en de bruin mutant uit elkaar te houden. De bruin mutatie zorgt dat de schubtekening op de kop vrijwel volledig verdwijnt. Ook de minder diepe kleur van e vleugel- en staartpennen zorgen dat de bruin mutant goed herkenbaar is. In zijn geheel zal de bruine gele rietvink een nuance lichter tonen dan de wildvorm. De borst mag niet aftekenen tegen de buik. Hoewel de borst wat dieper van kleur is dan de buik, dient de overgang zo geleidelijk mogelijk te zijn. Een donkere borstvlek, welke duidelijk aftekent tegen een crème buik, is fout. Mogelijk is dit een terugslag van een Bruinborstrietvink voorouder, waarmee de gele rietvink, ook in de vrije natuur, vrij makkelijk bastaardeert. De borst is iets donkerder van kleur is en de kleur richting pootinplant geleidelijk iets lichter wordt.

Formaat: 10,5 cm.

Bovenstaande rietvinken hebben duidelijk een terug koppeling naar de bruinborstrietvink, met als kenmerk de afwijkende wang een keelkleur.

Overigens wel een goede buik- en rugdekkleur al mag de koptekening niet te ver doorlopen op de rug. De kop, wangen en schedel zouden wat lichter van kleur kunnen zijn.

Bovenstaande vogel toont een soort parel-tekening op de rug, dit dient egaal van kleur te zijn. De kopkleur zou lichter en egaler kunnen zijn.