De donkerbruine kopkleur dient zo regelmatig mogelijk te zijn en is

duidelijk minder uitgebreid dan bij de punctulata- en de nisoriagroep. Er is geen strakke kleurafscheiding van de borst naar de getekende buik. De tekening dient zover mogelijk richting aars door te lopen. Met name op de bovenborst dient gelet te worden op de aanwezigheid van een duidelijke scherpe V-vormige tekening.

Het formaat is ca 10 cm

Nederlands: Chinese muskaatvink.

Duits: Chinesische Muskatfink.

Engels: China Nutmeg Mannikin.

Frans: Capucin Damier de Chine.

Een derde ontwikkeling in de evolutie is de ondersoort L.p.topela, welke vrij algemeen wordt omschreven als Chinese muskaatvink.

Leefgebied is Thailand, Cambodja, Laos en Vietnam.

Binnen de topela groep zijn nog twee andere ondersoorten onder te brengen, te weten: De Chinese muskaatvink Lonchura p. Topela. Lonchura p.yunnanensis. Lonchura.p.cabanisi. Het verschil tussen de L.p.nisoria en deze ondersoorten is: L.p.yunnanensis: Rugdekkleur minder grauw van tint. Bovenstaartdekveren wat minder grijs en de schubtekening wat donkerder en prominenter. L.p.cabanisi: Kopkleur donkerder, schubtekening op de borst helder roodbruin. Gezien de ondersoort, L.p.topela de meest contrastrijke vogels laat zien, gaat hier de voorkeur naar uit.